Nu lekker slapen en genieten!

Er was een compleet verslag gemaakt, maar op een of andere manier werd dit niet opgeslagen. Poging drie later vandaag!

Fijn dat jullie in Tokyo-yo zijn geraakt!
Verblijven jullie in onze bezemkast in Kabukicho? Zoja, hartelijke groet aan Diva Megumi;-)
Wens jullie ontzettend veel plezier, energie en inspiratie in het fantastische Tokyo.
Big hug, ook aan Koning Filip!
Kuz Marije

Niet weggewaaid?

Hoe gaat het met de reis? Lukt het niet met de reis blog? Ben benieuwd hoe het gaat en waar jullie nu zitten?

OK, hoor net dat jullie in Korea zitten. De volgende etappe dus!

Nihauw,
We zijn in China en reizen nu met de trein naar Beijing. Inloggen in de reisblog lukt niet, misschien is het geblokt door de Chinese overheid. Google en Facebook werken hier ook niet.
En Renze moest z'n gevaarlijke bestek afgeven bij de treindouane. Als vervanging wilt hij graag een Nissan Patrol voor zijn verjaardag. ;)
Maar ja even terug naar Japan waar het allemaal dus begon...
Wendy heeft poepie veel gertraint en Ik, lord Renze heeft lekker uitgeslapen. Het eten in Japan is super fijn!!
Daarnaast heeft een vriend van Wendy, (ookwel Koning Filip genaamd ) ons een prettig verblijf gegeven door ons mee te nemen naar allemaal verschillende plekken in Tokyo.
Na een week slapen en trainen werd het tijd voor duo beweging richting Osaka. Met een noodgang van 300 km per uur werden we daarheen geslingerd. En hoppa de boot in.
We hadden een eigen kajuit.
Dit zou ons laatste "luxe" verblijf zijn tot Moskou. Een fijn avondmaal en een goed ontbijt erbij!
Het begin van het diner leek meer een soort van strandstoelwedstrijd op een vakantieoord. Maar uiteindelijk heerlijk gegeten. (ok het vegetatrische aanbod was nogal karig)
Na een nachtje flink bounchen op de golven zijn we aangemeerd in Busan, Zuid Korea. Dit zou eigenlijk ons meest spannende gedeelte worden van onze reis aangezien onze reisplanning hier heel strak stond. Van Busan naar Incheon in een paar uur om een boot te scoren naar China. (Deze boot konden we niet van tevoren boeken)
Van Korea hebben we niet al te veel gezien dan het ''landschap'' vol met lelijke betonnen gebouwen. In Seoul moesten we overstappen naar de metro, dit ging niet al te soepel en de Japanse netheid was behoorlijk verdwenen.
Gelukkig hielp een Koreaanse jongen (wonend in New Zealand) ons met de juiste lijn vinden en ons er letterlijk in te proppen.
Uiteindelijk in de haven! Met een mazzeltje bij de juiste international ferry terminal gekomen.
Snel naar binnen en tickets kopen voor deze boot. We kregen de keuze om apart te slapen in zalen van 70p of een beetje meer te lappen voor een 2p kamertje. (ze noemden het royal)
Bijna misten we nog de boot omdat een Thai graag zijn vakantie fotos wilde laten zien van de hele wereld. pfft...
Komen we aanboord van dit stinkende schip. (penetrante pislucht in de lobby) Krijgen de sleutel van onze stal en lopen ernaartoe. Maar godsallejezus wat een topkamer! We kregen wel een gratis flesje water! En...... Een ligbad, tv, koelkast, radio, telefoon. En boven alles was deze boot top voor Wendy eindelijk een vegatarische boot!
Het meeste waar ik mij nog zorgen om maakte was al het plastic dat in de zee drijft. Het is echt belachelijk hoeveel er drijft, je verward grote kwallen met plastic zakken. Stiekem werd ik hier wel triest van.
In de ochtend ontbijtje naar binnen gehapt en een gratis lunch als afsluiter (volgens mij moesten ze het ontbijt goedmaken)
Eenmaal aangemeerd in Qingdao begon de taalbarriere overhand te nemen. Letterlijk niemand begreep ons. Best leuk! Verwarring alom! Na een stukje lopen en wat vage gebakjes verder bus 8 gevonden. We mochten zelfs gratis mee! (ok die gap snapte ons ook niet).
Next level! Station Qingdao. Het leek wel of we in het programme wie is de mol zaten. Probeer met handen en voeten een ticket naar Beijing te scoren! Het grote voordeel is je maakt nooit een fout. Je word altijd weer de juiste kant op gestuurd. Alles wordt zo strak in de gaten gehouden.
Paar tientjes verder en een ticket op zak klaar voor de grote stad. onee toch niet, geen slaapplaats! Tijdens het hilarische eten bestellen even een hotelletje kunnen regelen "waar ook niet-Chinese burgers" welkom zijn.
En zo zijn we weer bij het begin van ons verhaal gekomen.
Hopelijk krijgen we de kans in Kazachstan om wel echt een blog met fotos's te plaatsen. Voor nu moeten we het even doen met de reactie pagina.
Kortom we vermaken ons wel!