Het Alatau gebergte
Poging twee voor de natuur. Volgende ochtend niet uitgeslapen, maar als een malle bezig geweest om een plek buiten te vinden. Het werd nu echt tijd om dat te doen. Zo hoog mogelijk in de bergen een
hotel geboekt. Tassen gepakt en uitchecken. Bij het uitchecken hebben wij nog maar eens een poging gewaagd om een taxi te regelen. Wat een wonder het lukte een keer. En dit met best goede hulp van
het hotel. Binnen vijf minuten zaten we in onze "krasna" Toyota. We reden een heel stuk de bergen in en de taxichauffeur keek steeds moeilijker. Twee keer leek hij het op te willen geven en deed
alsof het te ver was. Uiteindelijk kwamen we aan bij het Alpine Rose Hotel.
Een erg warm welkom was het niet. De gewezen kamer was erg groot met bad en open haard. Jee wat een meevaller. Na de lunch in het restaurant vroegen we de rekening en blijkbaar hadden we de
verkeerde (dure) kamer gekregen. De twee sufferds van het hotel leken het zelf ook niet te snappen. Later kwamen we erachter dat dit hotel een grote mislukking is en ze het beter Alpine Faal kunnen
noemen. Gelukkig waren we hier voor de natuur en die was wel prachtig. Zie de foto's! We zitten in het Alatau gebergte, tussen Almaty (Kazachstan) en Kirgizie.
Deze berg zit vol met schattige wezens. Wilde zwijnen, beren, wolven...maar die zijn we niet tegengekomen. Wel een eekhoorn die met ons op de foto wilde en een ander beest dat een soort kruising is
tussen een hamster en een konijn.
De volgende ochtend lekker een Engels ontbijt. Niet dus. In tegenstelling tot wat op de boeking stond konden we een bord pap krijgen. En een kopje thee om het weg te spoelen. Een stelletje uit
Estland kregen hetzelfde voorgeschoteld. Ze spraken een beetje Russisch en toen we met hun gingen teamen kwam er toch nog brood met kaas en worst op tafel. Ei 'njet'. Koffie 'njet'.
Toevallig zagen we dat de Kazachse dame achter ons het wel kreeg dus het was niet zo dat de eieren op waren. En een bakje pleur was ook ineens mogelijk. Sowieso ging de bediening zich elke keer
snel verstoppen als we naar binnen kwamen of als we wilden bestellen.
De verdere dag liep overigens wel op rolletjes. We hebben 2 uur gewandeld naar het azuurblauwe meer boven op de berg. Het water heeft een hele onwerkelijk mooie kleur blauw.
Hier komt ook het water voor Almaty vandaan. Op onze terugtocht kregen we al snel een lift in een spiksplinternieuwe lada. Het stelletje (Spaans en Kazachs) boden ons aan mee te gaan naar de
vogelshow beneden aan deze berg en daar te eten. Goed idee!
We begonnen met een paardrijritje. Renze was nog niet helemaal in vorm dus die bleef wachten. Ik vond het wel heel spannend, heb ik al jaren niet meer gedaan. Maar het paard was al oud (19!) en er
liep iemand mee. Op het eind zijn we wat eerder gestopt, ik vond het ook wel beetje zielig dat het paard nog niet met pensioen is. Hierna hebben we Shasliek (vlees op een stokje) gegeten en toen
begon de show. De showmaster haalde allerlei uilen en grote roofvogels te voorschijn. Het is een Kazachse traditie om te paard en met roofvogels te jagen. We zagen dat ze goed verzorgd worden en ze
zijn niet uit het wild gevangen (maar daar geboren).
Ze hadden namen als Genghis Khan (de Golden eagle), Manager (een gier) en B12 (een valk). Af en toe vlogen ze om onze oren en moesten we wegduiken. Ik (Wendy) mocht zelfs op een vreemde manier zo'n
gevaarlijke vogel voeren. Een kuikenpoot in m'n mond en de andere helft van het kuiken moest die vogel pakken. Omdat ik bang was dat die vogel mijn oog zou uitpikken ging ik telkens naar achter en
lukte het niet helemaal. Derde keer toch geslaagd en ik heb allebei mijn ogen nog. De manager (de gier) was wel lachwekkend omdat die telkens heel debiel langs huppelde richting het balkon.
Na deze show vonden we dankzij de Kazachse direct een lift naar boven richting het hotel.
In de avond nog twee Nederlanders ontmoet en het werd gezellig. Nadat het Team-Toerist in de ochtend was uitgebreid ging de bediening ineens beter hun best doen. Ieder kreeg zelfs 2 eieren bij het
ontbijt, meer brood en beleg en er was koffie.
Na het ontbijt een flinke wandeltocht naar beneden (10km) waar we de bus pakten naar de stad. Rond half 9 's avonds namen we de nachttrein door heel Kazachstan naar Astana (de nieuwe hoofdstad) De
oude hoofdstad Almaty is trouwens een stuk mooier en levendiger. De straten zijn breed en staan vol met bomen.
Reacties
Reacties
Wat een leuk, spannend verhaal!
Erg leuk om te lezen?Wensy je hebt schrijftalent?
Sorry, bedoelde natuurlijk Wendy!
Trouwens Renze jij schrijft ook beregoed.Hartstikke leuk om jullie ervaringen te lezen?
Goed weer iets van jullie te horen! En weer een leuk verhaal. Ben ook erg benieuwd naar de foto’s. Keep on rolling!
Was weer een boeiend verhaal! ?
Weer een mooi verhaal,toch weer een vogelaar in de familie.??
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}